Λήμνια γη
2011-07-12 23:06
Στο τέλος του περασμένου αιώνα έγιναν οι πρώτες χημικές αναλύσεις από Άγγλους και Γάλλους ερευνητές, και βρέθηκε ότι τα συστατικά που περιέχει είναι, Πυριτική άργιλος, αλουμίνιο, οξείδιο του σιδήρου, ίχνη από άσβεστο, ίχνη από μαγνήσιο, λίγο θειικό οξύ και λίγο νερό. Η σύνθεση αυτή δικαιολογεί την χρήση της για θεραπευτικούς σκοπούς.
Στο τέλος του περασμένου αιώνα έγιναν οι πρώτες χημικές αναλύσεις από Άγγλους και Γάλλους ερευνητές, και βρέθηκε ότι τα συστατικά που περιέχει είναι, Πυριτική άργιλος, αλουμίνιο, οξείδιο του σιδήρου, ίχνη από άσβεστο, ίχνη από μαγνήσιο, λίγο θειικό οξύ και λίγο νερό. Η σύνθεση αυτή δικαιολογεί την χρήση της για θεραπευτικούς σκοπούς.
Τόσο στη Βυζαντινή εποχή όσο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το εμπόριο της «Λήμνιας γης» ελέγχονταν αυστηρά. Οι Σουλτάνοι μάλιστα θεωρούσαν τόσο σημαντική την Λήμνια Γη, που συνήθιζαν να χαρίζουν ένα πήλινο δοχείο με «Λημνία γη», σε βασιλείς και ηγεμόνες κάθε φορά που έστελναν πρεσβευτές.
Η εξόρυξη της «Λήμνιας γης», γινόταν στη θέση Αγιόχωμα, στην περιοχή φτέρη, ανάμεσα στα χωριά Κότσινας και Ρεπανίδι.
Αρχικά η εξόρυξη γινόταν προς τιμήν της θεάς Άρτεμης, ενώ κατά τα χριστιανικά χρόνια, γινόταν προς τιμήν του Ιησού, και ως ημέρα εξόρυξης ορίστηκε η 6η Αυγούστου.
Λέγεται ότι και ο περίφημος γιατρός Γαληνός, θαύμασε τις θεραπευτικές της ιδιότητες και παρευρέθη σε τελετή εξόρυξης. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη (1ος αι. πχ.), γινόταν ειδική τελετουργία από τους ιερείς του Ηφαίστου, μία συγκεκριμένη μέρα του χρόνου, με θυσία τράγου ή αιγών, που ήταν τα ιερά ζώα του νησιού, και αναμείγνυαν το αίμα των ιερειών με το χώμα. Αφού το έπλαθαν σε μικρό σχήμα, η ιέρεια του Ηφαίστου, το σφράγιζε με μια σφραγίδα που αρχικά απεικόνιζε μια αίγα και στην συνεχεία την Θεά Άρτεμη.
Έπαιρναν τον πηλό, τον έπλεναν, του έδιναν σχήμα δίσκου και τον σφράγιζαν με ειδική σφραγίδα. Τον άφηναν στον Ήλιο να αποξηρανθεί, και στη συνέχεια ο πηλός διαμορφώνονταν σε πλάκες και σφραγίζονταν με ειδική σφραγίδα πριν διανεμηθεί ή πουληθεί.
Δεν γνωρίζουμε πότε άρχισε να χρησιμοποιείται η «Λήμνια Γη». Υπάρχει αναφορά στον Όμηρο, καθώς όταν Φιλοκτήτης δαγκώθηκε από το φίδι του ναού της Θεάς Χρυσής, (με αποτέλεσμα το πόδι του να αρχίζει να σαπίζει, και να αναδίδει μια φοβερή δυσοσμία), οι σύντροφοι του τον έφεραν στη Λήμνο, και τον άφησαν σε μια σπηλιά για να τον θεραπεύσουν με τη «Λημνία γη», οι ιερείς του Ηφαίστου. Η σπηλιά του Φιλοκτήτη είναι αυτή που βρίσκεται στην βραχώδη ακτή, κάτω από το Ιερό των Καβείρων.
Βλέπε σχετικά άρθρα : Η Ιστορία του Νησιού